www.stefadurna.pl

MOKRY SEN

z cyklu trzeba czytać do końca

Dzisiejszej nocy miałam Ci Ja mokry sen. Znaczy się nie będzie o powodzianach z Bogatyni tylko dalej o Mym Martinku.

.

Jest błękitny poranek. GPS wskazuje na współrzędne równoleżnikowe, gdzieś na atolu. Na plaży leży bezradny młody bóg. Czyli rzeczony Ricki.

Bezradny bo opity do nieprzytomności słoną wodą i bez tłumu napalonych dziewic. Nie wygląda już tak bosko jak na bilboardach bo te wodorosty we włosach no i ten zatęchły oddech z dna morskiego (że tak powiem, notowania raptownie idą w dół, tak do 85%).

Fale obmywają nagą pierś i wprost wskazują na tragedię morską która przewróciła przebrzydle bogaty jacht i pozbawiła go raz na zawsze doborowego towarzystwa.

.

No i jak to we snach, w sam raz plażą przechadza się Stefa. Powstała właśnie z piany morskiej i jest niebieskooką nereidą z włosami po pas. I tu uwaga ważna dla Panów – z biustem 85D (czyli tak po prawdzie obraz senny nie odbiega zanadto od rzeczywistości).

I tak sobie idzie, drepcze aż spostrzega młodego boga. Rozmiar miseczek jednoznacznie wskazuje również na wielkie serce. I tak to Stefa postanawia być wybawicielką. Dodatkowo zacierając ręce: Mój Ci już! Mój!

Stefa tacha go nieprzytomnego do swej skromnej chatki. Na własnych osobistych plecach. Poi, karmi i utula do snu. Postanawia się nie narzucać. Co ma być to będzie.

Jak to we snach napięcie narasta wolno aczkolwiek skutecznie.

.

Kiedy po pary tygodniach Martin wysycha  i dochodzi  do siebie notowania wracają do poziomu 99.

– Skąd się tu wzięłaś?

– Z drugiej strony wyspy. Znalazłam Cię, gdy zatonął twój statek.

– Dzięki mała. Czy jest ktoś z tobą?

– Nie, jesteśmy sami…

– Skąd masz tak wypasioną chałupę? Ten taras, te zasłony, ta fontanna pośrodku? – zachwyca się w kółko…

.

Skromnie chwalę się, że mam w małym paluszku metalurgię, stolarstwo, meblarstwo plus szpachel podtynkowy. Pod wieczór gotuję mu kulinaria a’la świat małży w zalewie beszamelowej. Po pierwsze dlatego, że najprościej zebrać te świństwo na brzegu a po drugie zawsze to jakiś afrodyzjak. Rikuś jest oszołomiony. Jego oczy pięknie błyszczą. Na stół wjeżdżają wysublimowane drinki z palemkami. Jemu smakuje najlepiej słodka dziunia i ognisty byczek. Robi się coraz fajniej. Na naszych twarzach gości zadowolenie.

Proponuję mu prysznic na górze. Ja lecę w podskokach się przebrać. Choć Martinek wydaje się zaskoczony, posłusznie idzie na górę, myje się i goli (tak do końca to nie musiał likwidować tej portorykańskiej bródki, ale żyje się dalej…). Kiedy schodzi na dół widzi niebiański widok. Mam na sobie strategicznie rozmieszczone liście i cudownie pachnę.

– Czy, będąc tu tak długo nie czułeś się samotny? Jestem pewna, że chciałbyś teraz zrobić coś, na co czekałeś od bardzo dawna, od tygodni. No wiesz… – głęboko wpatrując mu się w te jego iskrzące oczy.

Nasz facet przez dłuższą chwilę nie wierzy własnym uszom, po czym pyta:

– No nie pier**l, że mogę tu sprawdzić swojego maila?

——————————————————

przebudzenie było średnie…